Om 9 uur zou er vervoer voor ons klaar staan, dus wij zijn ruim op tijd in de lobby. Onze chauffeur is gisteren al op het eiland gearriveerd en wil eigenlijk zo vlot mogelijk weg, nu is de ferry nog te halen en anders moeten we een uur wachten. Ons agentschap heeft in zijn reis blijkbaar dit gegeven niet meegenomen.

De chauffeur is familie van Verstappen en we komen inderdaad nog op tijd voor de ferry. Daarna op weg richting Bangkok.

Iets waar men hier in Thailand ook dol op is, zijn de verkeers- of persoonscontroles, we hebben dat nu al enkele malen meegemaakt in de twee verplaatsingen. Zo'n controle begint met een file, daarna een chauffeur die je dan pas wijst op de verplichting van een autogordel, dan wat Thais in uniform die naar binnen gluren, paspoorten willen zien en zo af en toe ook de auto aan de kant dirigeren en een indringend gesprek hebben met de man achter het stuur.

Men is hier trouwens toch dol op uniformen, je hebt ze te kust en te keur, zijn speciale shops voor. Parkeer en ander wachten, politie, leger, hulpverleners allemaal in een uniform met veel insignes en andere tekenen van importantie. Je waant je bijna in de een of andere totalitaire staat. Ook de verering voor het koningshuis is duidelijk te zien. Grote billboard met de nieuwe koning en de koningin, tezamen of apart, kleine monumentjes met een foto van de monarch, kaarsjes, wierook en bloemen. Het verschil tussen god en monarch is dun.

Bangkok slaapt nooit, we zitten in bekend gebied, schuin tegenover een café wat we vijf jaar geleden ontdekt hebben, Cozy house, goed van eten en bierdrinken. Men heeft voor beiden een uitgelezen kaart. Bieren zowel Thais als de betere bieren uit de rest van de wereld. We zitten daar meteen goed mee, want het hotel zelf blijkt een halal instelling, geen varkensvlees, wel hoofddoekjes achter de balie en in de bediening. En o ja, alcohol wordt er dus niet geserveerd in het hotel..

Voor de rest geen enkel fout woord, want de kamers zijn ruim, schoon en stil, er zijn twee zwembaden, het ontbijtbuffet is goed en ze hebben een koffiezet apparaat met echte bonen, weer eens koffie zoals we dat gewend zijn. De laatste hotels waren wat koffie betreft een terra incognito, maar deze staat weer echt op de kaart. Kortom wat relaxen, zwemmen biertje en dan is het alweer tijd voor het avondeten. Dagen vliegen echt voorbij, vanmorgen wakker worden op een eiland en nu midden in Bangkok.

We gaan maar even richting de Khao San, daar in de buurt hadden we goede ervaringen met een restaurant. Dat woord wordt in het algemeen gebruikt voor een min of meer formele instelling, ergens in een gebouw, met een inrichting die bedoeld is om daar een lunch of diner tot je te nemen. Restaurant hier is een stuk stoep waarop een uitstalling van wrakke tafeltjes en plastic stoeltjes geland is, daarbij een karretje waarin allerlei kooktoestellen verborgen zijn EN als het goed is een hele lading Thaise en andere mensen die daar een curry, noodle of ander gerecht zitten te verorberen.

We hebben geluk, het "restaurant" bestaat nog steeds. En de drukte lijkt onverminderd. Na deze heerlijkheden wil Anneke toch nog even de Khao San op. Wat een heksenketel. Bier, tattoos, souvenirs, dames en heren te huur en stalletjes met eetbare insecten en dan vooral de enge spinnen en schorpioenen. Staat allemaal ver af van wat ik als Thailand zie, maar het hoort er toch degelijk wel bij. We laten dit snel achter ons. Het begint bedtijd te worden.

Ontbijt was uitstekend, er zijn zelfs aardappeltjes. Die hebben we bijna 5 weken niet meer geproefd. En natuurlijk knappe koffie. Dit is een goede start van de dag. Doel is de Wat Arun, de vorige keer stond dat ding in de steigers, en was derhalve niet tegen bezoeken.

In Bangkok kan je het beste de waterbus nemen. Langs de rivier liggen op diverse plekken opstap punten, deze zijn getooid met een naam, nummer en een of meerder gekleurde vlaggen. De naam is onuitspreekbaar en derhalve ook ononthoudbaar. Het nummer snappen we en de kleur geeft aan welke boot hier stopt. Er zijn dus boemeltjes en intercity’s om het maar even naar de NS te vertalen. Voor 15 bath stap je in en uit op welke plek dan ook. Lekker simpel systeem, voor dat geld kan je geen tuktuk of taxi laten rijden. Enige is je moet even richting rivier lopen.

De Wat is als geheel een indrukwekkend geheel, al die gedecoreerde torens. De decoratie op de torens zelf vond ik wat grof, stukjes keramiek en gekleurd dan wel spiegelend glas in een witte mortel gezet. Wel een verschil met andere tempels die we gezien hebben. Maar nogmaals als geheel en met de symmetrie doen het zijn ding en imponeert best wel. Om wat meer van het Thaise te leren gaan we hierna naar het Siam-museum. Van harte aan te bevelen. Een erg duidelijke expositie, niet overvol, goede audioguides, heerlijk personeel en last but not least een duidelijk thema wat ook vastgehouden wordt: "Wat vormde de huidige Thai". Heerlijk om daar enkele uren in rond te dwalen. Daarna nog wat in de omgeving gedwaald, grote hal met papier en plastic, alles wordt handmatig gesorteerd en gerecycled, grote hal met bloemen, hier worden alle bloemensnoeren en versieringen, die je bij allerlei monumentjes ziet, gemaakt en in bulk verkocht. In de omgeving winkels die nep geld, goudpapier en wierook verkopen. Gisteren in het museum geleerd dat Thais van huis uit alles aanbidden en vereren. Alles wat verwondering, verbazing of ontzag inboezemt is hier onderwerp voor. Verklaart het onnoemelijke aantal aan monumenten, altaren en tempels, klein en groot. Van de Wat Arun tot een foto die op een boom of zelfs muur geplakt is, overal branden kaarsjes voor, walmen wierookstokjes en zit een pak nep geld tegenaan geplakt.

We dwalen rustig terug richting hotel. De omgeving is daar in vergelijking met vijf jaar geleden iets veranderd. Waren toen nog relatief saaie straten, nu zijn de straatjes het toneel van de bekende Bangkok pop-up restaurants. Een staat zelfs redelijk hoog in de tripadvisor ranking. Zo dicht naast het hotel, twee keer struikelen en je bent er zegt maar, moeten we dus meemaken.

Het opnemen van de bestelling mogen we daar zelf doen, je krijgt een stuk papier, schrijft op wat je wilt eten en drinken, papier gaat naar de regelmama en het spel is op de wagen. In de keuken 3 tot 4 man. Een is verantwoordelijk voor het in hapklare brokken hakken en snijden van de verschillende onderdelen van je gerecht, een ander is bezig met de aanmaak van verse noedels, rijst en andere bij producten, en de ster van de avond houdt zich bezig met het afronden en op smaak brengen van de gerechten. Hij heeft een duidelijk zichtbare wok brander waar een beschermd stuk glas tegen aanzit. Op regelmatige basis vliegt zijn wok in de brand waarop het, duidelijk geconditioneerde, publiek ah en oh roept en begint te applaudisseren. Leuk om even te zien, maar het gebbetje is daar wel snel af. Wat leuk blijft om te observeren is de samenwerking tussen de mannen. De gerechten vliegen er echt uit en eerlijk is eerlijk, ze verdienen hun ranking wat mij betreft ook echt wel. Afrekenen wordt door de regelmama gedaan, je mag dus niet zelf de prijzen erachter zetten en optellen. Delegeren is goed, maar ook daar zijn grenzen aan.

Volgende dag is een lummel dag, wat zwemmen, wat lezen, wat luieren en tegen de middag richting Chinatown, we gaan met Co fietsen door nachtelijk Bangkok. Dwalen van te voren wat door Chinatown en stuiten bij de rivier op een grote schuuroverkapping waar rustige muziek uit vandaan komt. Ik kan me dan niet inhouden en steek mijn hoofd om de hoek. Een grote chill-plek, (hang)matten, typische jaren 50 stoelen, denk aan Gispen type 101, meubel met pick-up en veel Lp’s.

Blijkt een plek te zijn die nergens vermeld wordt, maar waar je uitstekende cocktails en eten kan bekomen. De eigenaar een 50 jarige man uit Wenen wil hier met gelijkgestemden kunnen vertoeven en wil daarom niet op de google en tripadvisor voorkomen. Zijn etablissement heeft geen naam. Wat mij betreft krijgt hij deze wel. Perfecte rustige omgeving in het hectische Bangkok.

Hierna de tocht door nachtelijk Bangkok. Is wel leuk, maar ook donker zoals de naam van de tocht al deed vermoeden. Je rijdt een groot gedeelte door donkere achterbuurten, regelmatig duik je dan opeens een hel verlichte straat op, de tegenstelling tussen de ingetogenheid van de achterbuurt en de schreeuwende neon is erg groot, we gaan langs tempels, over de weg langs de Koninklijke paleizen, zien de verlichte skyline, zowel van de ene als de andere kant van de rivier, steken de rivier tweemaal over met een pontje, stoppen bij kleine winkeltjes voor water eten wat Street food, kortom een goed gevulde tocht.

We duiken voor de laatste keer ons bed in. Morgen gaan we weer terug naar PA-land.

Maar voordat we doen slapen we eerst uit, pakken de koffers om, relaxen nog wat en melden ons omstreeks halftwaalf bij de balie. De rekening wordt opgemaakt, we kunnen de bagage in bewaring geven en dan hebben we nog twee dingen te doen.

We hadden ons regelmatig een massage beloofd, maar vanwege een redelijke sunburn is dit enige tijd niet mogelijk geweest.

Voordat we de reis naar Nederland aanvangen laten we eerst heerlijk in de olie zetten bij een massagesalon tegenover het hotel. De dames maken er werk van en na ruim een uur staan we verkwikt weer buiten. Dan nog een lunch en biertje in Cozy House en daarna noemen we dit weer een erg geslaagde vakantie.

Het vervoer staat weer ruim op tijd klaar, de vluchten gaan voortreffelijk en zo'n 34 uur later stappen we ons kikkerlandje weer in.

Normaal gesproken regelden we de vakanties zelf of gingen met een groepsreis mee. Dit keer hebben we de reis via een bureau laten regelen. Dit is in dit geval uitstekend bevallen, redelijk tot goede hotels, luxe privé vervoer van locatie tot locatie, goede excursie in kleine groepjes. Kan zomaar zijn dat we dit nog wel eens zo aanvliegen